-
1 bienfaisance
bienfaisance [bjɛ̃fəzɑ̃s]feminine noun• association or œuvre de bienfaisance charity* * *bjɛ̃fəzɑ̃snom féminin charity* * *bjɛ̃fəzɑ̃s nf* * *bienfaisance nf charity; société de bienfaisance charity, charitable organization; c'est pour une œuvre de bienfaisance it's for charity; soirée de bienfaisance charity gala.[bjɛ̃fəzɑ̃s] nom féminin[charité] charity————————de bienfaisance locution adjectivale[bal] charity (modificateur) -
2 bienfaisance
bienfaisance bjɛ̃fəzɑ̃s]nome femininobeneficência; caridadeun gala de bienfaisanceuma gala de beneficência -
3 bienfaisance
-
4 bienfaisance
bienfaisancedobročinnost f -
5 bienfaisance
n fde bienfaisance خيريّ [xaj'rijː]◊œuvre de bienfaisance — عمل خيريّ/ بر
* * *n fde bienfaisance خيريّ [xaj'rijː]◊œuvre de bienfaisance — عمل خيريّ/ بر
-
6 bienfaisance
bjɛ̃fəzɑ̃sfWohltätigkeit f, Wohlwollen n, Güte f, eine gute Tat fbienfaisancebienfaisance [bjɛ̃fəzãs]Wohltätigkeit féminin -
7 bienfaisance
f1. (aide sociale) благотвори́тельность; оказа́ние по́мощи (aide); соде́йствие (concours);une œuvre (société) de bienfaisance — благотвори́тельное о́бщество; un bureau de bienfaisance RF — бюро́ по́мощи нужда́ющимсяde bienfaisance — благотвори́тельный;
-
8 bienfaisance
fблаготворительность; помощь ( нуждающимся)bureau de bienfaisance — отдел, бюро материальной помощи -
9 bienfaisance
f. (de bienfaisant) лит. благотворителност, благодетелност; association de bienfaisance благотворително дружество; bureau de bienfaisance ост. общинско бюро за раздаване на социални помощи. -
10 bienfaisance
-
11 bienfaisance
nf. xayr-saxovat, ehson, muhtojlarga yordam berish; oeuvre de bienfaisance xayr-saxovat jamiyati. -
12 bienfaisance
-
13 bienfaisance
сущ.общ. благотворительность, помощь (нуждающимся) -
14 bienfaisance
إحسانإنسانيةإنعامبرجميلفضللطفمعروف -
15 bienfaisance
substantif féminin → inflexionesBeneficencia -
16 bienfaisance
dobroczynność -
17 bienfaisance
благодеяниеблаготворительность -
18 bienfaisance
(la) d'Wohltatikait. -
19 bienfaisance
xxx fvelstand -
20 bienfaisance
bobóto; motéma malámu
См. также в других словарях:
Bienfaisance Et Charité À La Neuveville-sous-Châtenois Avant 1914 — Sommaire 1 La Maladrerie 2 L Hôpital Saint Nicolas 3 Bureau de Charité ou des Pauvres 4 … Wikipédia en Français
Bienfaisance et charite a La Neuveville-sous-Chatenois avant 1914 — Bienfaisance et charité à La Neuveville sous Châtenois avant 1914 Sommaire 1 La Maladrerie 2 L Hôpital Saint Nicolas 3 Bureau de Charité ou des Pauvres 4 … Wikipédia en Français
Bienfaisance et charité à la neuveville-sous-châtenois avant 1914 — Sommaire 1 La Maladrerie 2 L Hôpital Saint Nicolas 3 Bureau de Charité ou des Pauvres 4 … Wikipédia en Français
bienfaisance — [ bjɛ̃fəzɑ̃s ] n. f. • fin XIVe, rare av. XVIIIe; de bienfaisant 1 ♦ Littér. Habitude de faire du bien à autrui. ⇒ bonté, charité, générosité. 2 ♦ Action de faire du bien dans un intérêt social; ce bien lui même. ⇒ assistance. Cour. DE… … Encyclopédie Universelle
bienfaisance — BIENFAISANCE. s. f. (On pronon. dans le discours ordinaire Bienfesance, Bienfesant; mais au Théâtre et dans le discours soutenu, on prononce Bienfèsance, Bienfèsant.) Inclination à faire du bien aux autres, pratique des bienfaits. Il a un grand… … Dictionnaire de l'Académie Française 1798
Bienfaisance — (frz. Biängfäsangß), die Wohlthätigkeit … Herders Conversations-Lexikon
Bienfaisance et charité à La Neuveville-sous-Châtenois avant 1914 — Sommaire 1 La Maladrerie 2 L Hôpital Saint Nicolas 3 Bureau de Charité ou des Pauvres 4 Association des Dames de Charité et Bureau Auxilia … Wikipédia en Français
bienfaisance — (biin fe zan s , ou biin fè zan s ; la seconde prononciation est surtout employée dans la récitation et la lecture) s. f. Pratique des bienfaits, habitude de faire du bien. Une bienfaisance éclairée, active. Les lois doivent tendre à inspirer l… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
BIENFAISANCE — s. f. (On prononce dans le discours ordinaire Bienfesance, Bienfesant ; mais, au théâtre et dans le discours soutenu, on prononce Bienfèsance, bienfèsant. ) Inclination à faire du bien aux autres ; pratique des bienfaits. La bienfaisance fut sa… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)
BIENFAISANCE — n. f. Inclination à faire du bien aux autres, pratique des bienfaits. La bienfaisance fut sa plus belle vertu. Acte de bienfaisance. Une bienfaisance éclairée, active. Il n’eut point à se repentir de sa bienfaisance envers eux. Il se dit aussi du … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)
Bienfaisance — LOUIS XVI Bio express : Roi de France (1754 1793) «La bienfaisance est une vertu qui honore le rang suprême, mais la justice est un devoir qui engage la conscience du prince. La bienfaisance est une tyrannie palliée, quand la… … Dictionnaire des citations politiques